Οι 4 φάσεις ανάπτυξης του κρασιού στο μπουκάλι

by Oenognosia

Από τη στιγμή που εμφιαλώνεται ένα κρασί από το οινοποιείο, ο βέλτιστος χρόνος για να το πιούμε είναι εξαιρετικά ατομικός και βασίζεται κυρίως στο γούστο μας.

Εκεί που κάποιος προτιμά πολύ νεαρά, φρουτώδη και φρέσκα κρασιά, ένας άλλος προτιμά παλαιωμένα κρασιά.

Για να γνωρίζετε πότε το κρασί σας έχει φτάσει στην τέλεια ωριμότητα για εσάς, υπάρχουν τέσσερις φάσεις ανάπτυξης που περνά κάθε κρασί στο κελάρι μας.

Αυτές οι τέσσερις φάσεις ανάπτυξης είναι, η φάση φρούτου, η φάση αναγωγής, η φάση απόλαυσης και η φάση οξείδωσης

Στην αρχή, στη Φάση φρούτου, όταν το κρασί είναι φρέσκο ​​στην αγορά, κυριαρχούν πρωτογενή αρώματα στο κρασί. Αυτά περιλαμβάνουν αρώματα παρόμοια με αυτά της ποικιλίας σταφυλιού. Κατά κανόνα, αυτά είναι φρουτώδη ή λουλουδάτα αρώματα. Κάθε ποικιλία σταφυλιού έχει τα δικά της χαρακτηριστικά πρωτογενή αρώματα. Αυτή η φάση προσφέρει φρουτώδη και φρέσκα κρασιά.

Στην επόμενη φάση, στη Φάση αναγωγής, το κρασί χάνει σταδιακά τα μεγάλα πρωτογενή του αρώματα και οιι τανίνες και η οξύτητα έρχονται στο προσκήνιο. Σε αυτή τη φάση αναγωγής, το κρασί φαίνεται ασύμφορο και τραχύ. Το κρασί δεν πρέπει να πίνετε σε αυτή την κατάσταση και πρέπει να συνεχίσει να αποθηκεύεται στο κελάρι.

Μόλις το κρασί επιβιώσει τελικά από τη φάση της αναγωγής, μπορεί να αναπτυχθεί πλήρως μπαίνοντας στη Φάση απόλαυσης. Τώρα το κρασί γίνεται αρμονικό και αναπτύσσει πολυεπίπεδα και πολύπλοκα δευτερογενή αρώματα. Αυτά τα αρώματα εκφράζονται συχνά ως γήινες, ορυκτές ή βαλσαμικές νότες. Τυπικά δευτερογενή αρώματα μπορεί να είναι γεύσεις όπως βούτυρο, ψωμί, μανιτάρια, δέρμα, τυρί, αλλά και αρώματα ζώων. Σε αυτή τη φάση, το κρασί προσφέρει επίσης στον γνώστη την ευκαιρία να μαντέψει τις ιδιότητές του όπως κλίμα, αμπέλια ή και το terroir του. Αυτή η φάση εκτιμάται εξαιρετικά από τους γνώστες του κρασιού και παρέχει το υψηλότερο επίπεδο απόλαυσης, καθώς και βαθιές γνώσεις για το κρασί και την προέλευσή του. Πολλά οινοποιεία με μεγάλα κρασιά που πίνονται παλαιωμένα, τα δοκιμάζουν τακτικά στο οινοποιείο και δεν τα κυκλοφορούν πάρα μόνο όταν έρθουν σε αυτή τη φάση. Υπάρχει και η άλλη πλευρά από οινοποιεία που τα κρασιά τους θα ήταν πιο απολαυστικά αν τα κυκλοφορούσαν σε αυτή τη φάση, που λόγω έλλειψης αποθεμάτων, αναγκάζονται να τα κυκλοφορήσουν πιο πριν και περιμένουν από τον καταναλωτή να το φυλάξει και να αποφασίσει πότε θα το πιει.

Όταν τελειώνει η φάση απόλαυσης, μπαίνει η ανεπιθύμητη Φάση οξείδωσης. Με την αυξανόμενη ωριμότητα, ο χυμός σταφυλιού χάνει τον καρπό του και γίνεται θολό. Το κρασί μπορεί ακόμα να ευχαριστεί τη μύτη, αλλά τα πράγματα φαίνονται διαφορετικά στον ουρανίσκο. Κυριαρχούν μη βρώσιμα όξινα και πικρά αρώματα. Τότε το κρασί δεν είναι πλέον κατάλληλο για κατανάλωση.

You may also like