Η αυθεντική σχέση με το κρασί είναι μια εμπειρία που ξεπερνά την απλή κατανάλωση. Είναι ένα ταξίδι που απαιτεί να συντονίσουμε όλες μας τις αισθήσεις, να αφιερώσουμε χρόνο και να αφεθούμε στη στιγμή. Στην εποχή του ψηφιακού ερεθίσματος και της βιασύνης, ο κίνδυνος είναι να χάσουμε αυτή τη σύνδεση με την ουσία του κρασιού και να το μετατρέψουμε σε ένα προϊόν της στιγμής, χωρίς τις ιστορίες και τις μνήμες που το συνοδεύουν.
Η κουλτούρα του κρασιού δεν είναι απλώς γεύσεις και αρώματα. Είναι μια ζωντανή παράδοση, μια γέφυρα που συνδέει γενιές και πολιτισμούς. Πώς μπορούμε να μεταφράσουμε την πολυπλοκότητα μιας φιάλης που φέρει τον κόπο χρόνων, τα βιώματα των παραγωγών και τη μοναδικότητα του τόπου της, σε μερικές ψηφιακές λέξεις ή μια βαθμολογία; Ο πραγματικός πλούτος του κρασιού δεν βρίσκεται μόνο στην ευκολία με την οποία μπορούμε να βρούμε πληροφορίες γι’ αυτό, αλλά στο να κατανοήσουμε τι κρύβεται πίσω από κάθε γουλιά.
Κάθε κρασί είναι ένας ζωντανός οργανισμός, μια αντανάκλαση του εδάφους, του κλίματος, της φιλοσοφίας και της ευαισθησίας των ανθρώπων που το δημιούργησαν. Η βιασύνη της εποχής μας και η ανάγκη για άμεση ικανοποίηση μάς απομακρύνουν από τη βαθύτερη κατανόηση και τον σεβασμό σε αυτή τη διαδικασία.
Σε έναν κόσμο όπου οι γνώμες κατακλύζουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τα ψηφιακά «σκαλοπάτια» αναρριχώνται εύκολα, η πραγματική οινική γνώση γίνεται όλο και πιο σπάνια. Επιπλέον ο σνομπισμός στο χώρο του κρασιού ανθίζει. Αυτοαποκαλούμενοι «ειδήμονες» εκφέρουν απόλυτες απόψεις, απορρίπτοντας πολλές φορές ακόμη και την επιστήμη. Στο παρελθόν έχω επισημάνει τη σημασία της ταπεινότητας στο κρασί. Όσο περισσότερο μαθαίνεις, τόσο πιο ξεκάθαρο γίνεται πόσα λίγα γνωρίζεις πραγματικά. Αυτό το παλιό πρόβλημα, ενισχυμένο τώρα από την ψηφιακή εποχή, και διαδίδεται ανεξέλεγκτα.
Ο ρόλος των αληθινών οινόφιλων και των επαγγελματιών είναι να διαφυλάξουν την ουσία του κρασιού. Όχι με ελιτισμό, αλλά με μια προσέγγιση που βασίζεται στην ανοιχτόμυαλη αναζήτηση και στη βαθιά εκτίμηση για ό,τι αντιπροσωπεύει το κρασί. Ας μην αφήσουμε τη γοητεία της απλότητας και της μαζικής κατανάλωσης να μας στερήσει τη χαρά της ανακάλυψης και της αλήθειας που βρίσκεται πίσω από κάθε φιάλη.
Η οινική κουλτούρα, αν τη δούμε με ευαισθησία και προσοχή, μπορεί να μας διδάξει πολλά για τη ζωή: την υπομονή, την ισορροπία και την αξία του να απολαμβάνεις κάθε στιγμή. Και γι’ αυτό αξίζει να την προστατεύσουμε, με γνώση, σεβασμό και, πάνω απ’ όλα, με αληθινή αγάπη.
