Η αισθητική έχει περιοριστεί στις μέρες μας σε απλώς «όραση», αλλά ο όρος που προέρχεται από τα ελληνικά, στην πραγματικότητα σημαίνει «αισθήσεις». Η αισθητική είναι, λοιπόν, αίσθηση, ένστικτο, πάθος όλων των αισθήσεων, ολιστική ομορφιά.
Οι οινοπαραγωγοί θα πρέπει να γνωρίζουν την ικανότητα τους να παράγουν αισθητική, και εμείς ως καταναλωτές θα πρέπει να γνωρίζουμε την ικανότητα μας ως αισθητικοί δέκτες.
Ο συναισθηματικός παράγοντας είναι μέρος του κρασιού, που συνοδεύει τα αισθητηριακά χαρακτηριστικά του και ανά πάσα στιγμή, το συναίσθημα. Ο νεοφλοιός, όπου εδρεύει η λογική μας, υποσυνείδητα, προσπαθεί να απομονώσει το συναισθηματικό παράγοντα, αλλά ποτέ δεν τα καταφέρνει πλήρως. Και, επομένως, οι πληροφορίες που λαμβάνουμε όταν δοκιμάζουμε ένα κρασί από τις αισθήσεις μας δεν είναι ποτέ απολύτως αντικειμενικές και επηρεάζονται από αναμνήσεις, διαθέσεις, προσδοκίες και εμπειρίες.
Όπως οποιοδήποτε είδος τέχνης, όπως η ζωγραφική, η μουσική, η λογοτεχνία, μας προκαλεί συναισθήματα, έτσι και το κρασί. Πίνοντας κρασί κάνουμε μια υπέρβαση συναισθημάτων και εκφραζόμαστε με μια καλλιτεχνική ευαισθησία. Πίνοντας κρασί, γινόμαστε λίγο καλλιτέχνες όπως έχω ξαναπεί.
«Το κρασί σπέρνει την ποίηση στις καρδιές», Dante Alighieri
