Για τον μυστικό του δείπνο ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι έλαβε ως δώρο ένα αμπέλι.
Όταν ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι έλεγε “Και πάλι νομίζω ότι η πολλή ευτυχία κρύβεται στους άνδρες που γεννιούνται εκεί που βρίσκονται καλά κρασιά”, ήξερε για τι πράγμα μιλούσε.
Γεννημένος ως Lionardo di ser Piero da Vinci στις 15 Απριλίου 1452, στην πόλη Vinci, που βρίσκεται στην επαρχία της Φλωρεντίας, στην καρδιά της Τοσκάνης, ο Leonardo ήταν πολύ παθιασμένος και με το κρασί εκτός από πολλά άλλα πράγματα. Η οικογένειά του κατείχε ένα αγρόκτημα, περιτριγυρισμένο από αμπελώνες, στο μικρό χωριό Anchiano, που ανήκε σε εκείνη την περιοχή που σήμερα είναι γνωστή ως η περιοχή κρασιού Chianti Montalbano.
Σε όλη του τη ζωή, ο Λεονάρντο αφιέρωσε πολλές λεπτομερείς σκέψεις και παρατηρήσεις στο κρασί. Το «Il vino, il divino licore dell’uva» – όπως το ορίζει ο ίδιος – είχε μια θεμελιώδη σημασία για αυτόν, με σχεδόν πνευματική αξία. Και αυτή η όψη, ίσως λιγότερο γνωστή για τη βιογραφία του, ήταν σταθερή καθ ‘όλη τη διάρκεια της ζωής του, αντικατοπτριζόμενη σε σχέδια, βοτανικές μελέτες, ακόμη και ενδείξεις στον τομέα του κρασιού. Σε μια επιστολή του 1515, δίνει οδηγίες σε κάποιον αγρότη για το πώς να παράγει εξαιρετικό, άψογο κρασί, γράφοντας ένα είδος εγχειριδίου αμπελουργίας πριν από πέντε αιώνες.
Υπάρχει όμως ένα πολύ ιδιαίτερο μέρος, στην Ιταλία, όπου σήμερα μπορείς σχεδόν να αναπνεύσεις το μεγάλο πάθος του Λεονάρντο για το κρασί, το La Vigna di Leonardo στο Μιλάνο.
Τον Μάρτιο του 1482, ο Lorenzo de Medici έστειλε τον Leonardo, στο Μιλάνο ως Φλωρεντίνος απεσταλμένος, για να εργαστεί για τον Δούκα του Μιλάνου Ludovico Maria Sforza (Ludovico il Moro). Μεταξύ 1494 και 1498 ζωγράφισε το αριστούργημά του, την τοιχογραφία του Μυστικού Δείπνου, στο μοναστήρι της Δομινικανής μονής Santa Maria delle Grazie. Το 1498, ως ένδειξη αναγνώρισης, ο Ludovico του παραχώρησε την ιδιοκτησία ενός αμπελώνα με έκταση περίπου 8320 τ.μ.
Μετά από αιώνες παραμέλησης, ο αμπελώνας αναγεννήθηκε το 2015, μετά από ενέργειες του ιδρύματος του Μιλάνου Portaluppi και των σημερινών ιδιοκτητών του Casa degli Atellani, ενός αναγεννησιακού παλατιού που χτίστηκε στους χώρους του αμπελώνα. Χάρη στη μελέτη των χαρτών της πόλης της εποχής και τη συμμετοχή του Πανεπιστημίου του Μιλάνου, σε συνεργασία με τον οινοποιό Luca Maroni, την γενετιστή Serena Imazio και τον καθηγητή Attilio Scienza, έναν από τους κορυφαίους ειδικούς στον κόσμο για το DNA του αμπελιού, ήταν δυνατό να βρεθούν και να φυτευτούν στην αρχική τους θέση αμπέλια πανομοιότυπα με αυτά του αμπελώνα του Λεονάρντο.
Όπως εξηγησε ο Maroni, η περιπέτεια ξεκίνησε το 1999, όταν ανακαλύφθηκε η είδηση της δωρεάς του αμπελώνα στον Λεονάρντο. Το 2004 ξεκίνησε την έρευνα για να προσδιορίσει την ακριβή τοποθεσία του τελευταίου οικοπέδου του αρχικού αμπελώνα. Μόλις εντοπίστηκε, πραγματοποιήθηκαν ανασκαφές προκειμένου να βρεθούν ζωντανά φυτικά υπολείμματα των αρχικών αμπελιών (ο αμπελώνας είχε καεί το 1943, μετά από βομβαρδισμό κατά τη διάρκεια του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου). Μέσα από μια πολύπλοκη γενετική μελέτη, εντοπίστηκαν τα αρχικά είδη αμπέλου που ήταν της ποικιλίας Malvasia di Candia Aromatica.
Έτσι ο αμπελώνας επανιδρύθηκε στην αρχική έδρα του αμπελώνα του Λεονάρντο, δηλαδή σε έναν χώρο δίπλα στο Casa degli Atellani, όπου είναι και επισκέψιμος.