Στη διαδικασία οινοποίησης, δεν είναι μόνο σημαντικό να αναζητήσουμε μια άριστη ποιότητα πρώτης ύλης, όπου αφιερώνουμε όλες τις προσπάθειές μας, αλλά υπάρχει επίσης μια μακρά δουλειά από τον μετασχηματισμό του σταφυλιού σε κρασί.
Μία από αυτές τις λεπτομέρειες, η οποία είναι ζωτικής σημασίας, είναι αναμφίβολα η γευσιγνωσία φελλού που πραγματοποιείται από πολλά οινοποιεία. Ναι, το διαβάσατε σωστά: γευσιγνωσία φελλού.
Ένα από τα πιο ευαίσθητα πράγματα για τα οινοποιεία είναι η πιθανή ελαττωματική αρωματική συμβολή που μπορεί να προσφέρει ένας μολυσμένος φελλός στο κρασί, τα οποία είναι αρώματα που παράγονται από φυσική μικροβιολογική δραστηριότητα στο ίδιο το αμπέλι. Να θυμηθούμε ότι το φελλός είναι ένα φυσικό, βιώσιμο προϊόν που εξάγεται από τον δρύ Quercus Suber L. τουλάχιστον κάθε 10 χρόνια.
Εδώ και λίγα χρόνια, πολλά οινοποιεία που χρησιμοποιούν φυσικούς φελλούς έχουν αναπτύξει ένα πρωτόκολλο αγοράς για τους φελλούς.
Η γευσιγνωσία φελλού συνίσταται στην τοποθέτηση δείγματος αρκετών δεκαδων φελλών κάθε παρτίδας σε γυάλινα βάζα με καπάκι ξεχωριστά, προσθέτοντας 5ml διπλού αποσταγμένου νερού σε καθένα και αφήνοντας το να εμποτιστεί για 24 ώρες στους 25ºC.
Μετά από αυτό, εξετάζεται το άρωμα κάθε βάζου ένα προς ένα και γίνεται μια αναφορά. Εάν τα δείγματα είναι σωστά (αρωματικά καθαρά), πληρούν τις τεχνικές απαιτήσεις και περάσουν τον έλεγχο, η αγορά γίνεται από την αντίστοιχη παρτίδα. Εάν εντοπιστούν αρώματα που μπορούν να προκαλέσουν βλάβη στο κρασί η παρτίδα απορρίπτεται.
