Ανάμεσα στα πολλά επίθετα που εμφανίζονται όλο και περισσότερο και σχετίζονται με το κόκκινο κρασί , λέμε το βρίσκουμε «ισορροπημένο». Αλλά από τι ακριβώς αποτελείται η ισορροπία ενός κρασιού;
Η εξήγηση της ισορροπίας ενός κρασιού είναι ταυτόχρονα εύκολη και δύσκολη. Το εύκολο μέρος, από μόνο του, είναι ο ορισμός. Ένα κρασί (ακόμη και αν σε αυτήν την περίπτωση μιλάμε για κόκκινο κρασί) μπορεί να οριστεί ως ισορροπημένο όταν υπάρχει μια ισορροπημένη αντίθεση μεταξύ απαλότητας (σάκχαρα, αλκοόλες και αλκοόλες σακχάρου) και σκληρότητα (οξέα, τανίνες και ανόργανες ουσίες).
Η ερώτηση γίνεται πιο δύσκολη, αλλά και πιο ενδιαφέρουσα, όταν εξετάζουμε κάθε ένα από αυτά τα χαρακτηριστικά. Στην πραγματικότητα, τα στοιχεία που διακρίνουν τη σκληρότητα και την απαλότητα είναι επίσης τα ίδια που, όταν αναλύονται διαφορετικά, αποτελούν αυτό που είναι γνωστό από όλους ως το σώμα του κρασιού.
Η ισορροπία καθιστάτε υποκειμενική αν αναλογιστούμε ότι οι άνθρωποι διαφέρουν ως προς την ευαισθησία τους στα χαρακτηριστικά που την καθορίζουν.
Μερικοί άλλοι παράγοντες που μπορεί να αλλάξουν την ισορροπία είναι: Η ισορροπία στο κρασί εξαρτάται από τη θερμοκρασία. Οι τανίνες είναι πιο αισθητές και ένα κρασί φαίνεται είναι σε χαμηλή θερμοκρασία. Το αλκοόλ είναι πιο εμφανές σε υψηλή θερμοκρασία. Οι τανίνες είναι πιο ευχάριστες εάν η οξύτητα είναι χαμηλή και το αλκοόλ είναι υψηλό. Η οξύτητα γίνεται αντιληπτή και ενσωματωμένη όταν το ποσοστό αλκοόλης είναι υψηλότερο.
Η ισορροπία είναι μια προσωπική αισθητική που είναι δύσκολο να περιγράφει.
Όπως είπε και ο Ted Elliott “Εάν ένα κρασί έχει υπέροχη γεύση, αλλά δεν μπορείτε να το περιγράψετε, τότε είναι σε ισορροπία.”
