Μεγάλο μέρος του πληθυσμού, συμπεριλαμβανομένων των οινόφιλων, πιστεύει στην ιδέα ότι ειδικά τα κόκκινα κρασιά όσο τα κρατάς τόσο πιο καλά γίνονται. Δυστυχώς αυτό απέχει πολύ από την αλήθεια. Μάλιστα, η συντριπτική πλειονότητα των κρασιών παράγεται για να καταναλώνονται νεαρά, στα πρώτα τους χρόνια.
Η πραγματικότητα είναι ότι δεν υπάρχει μεγάλη ποσότητα από τα λεγόμενα κρασιά παλαίωσης στην αγορά. Δεδομένου ότι απαιτούν υψηλό επίπεδο επένδυσης και φροντίδας για την παρασκευή τους, παράγονται γενικά σε μικρότερη κλίμακα και, κατά συνέπεια, είναι πιο σπάνια και έχουν υψηλότερες τιμές σε σύγκριση με κρασιά που παράγονται για γρήγορη κατανάλωση.
Μεταξύ των καλών επιλογών για κρασιά που μπορεί να διαρκέσουν δεκαετίες, υπάρχουν παραδείγματα όπως τα Ιταλικά Brunello di Montalcino, Super Tuscans και Barolo, τα Vintage Ports και τα γαλλικά από το Μπορντό και τη Βουργουνδία, κρασιά που, εκτός από το ότι προέρχονται από ευλογημένα terroirs, λαμβάνουν και την απαραίτητη φροντίδα για να εξασφαλίσουν τη μακροζωία τους.
Στις χώρες μας, Ελλάδα και Κύπρο, έχουμε μια πρόσθετη πρόκληση για την αποθήκευση κρασιού που είναι το θερμό κλίμα, το οποίο μπορεί εύκολα να υπονομεύσει τις προσδοκίες αυτών που νομίζουν ότι μπορούν να αγοράσουν ένα κρασί και απλώς να το αποθηκεύσουν στο σπίτι, στο ντουλάπι ή στο υπόγειο για δεκαετίες. Είναι απαραίτητο, τουλάχιστον, να επενδύσουν σε μια ελεγχόμενη κάβα/ψυγείο ώστε κάποια κρασιά να μπορούν να φυλαχτούν για κάποια χρόνια.
Γενικά, μπορούμε να θεωρήσουμε ότι, εφόσον αποθηκευτεί σε κατάλληλο περιβάλλον (με ελεγχόμενη θερμοκρασία και χωρίς φως, κραδασμούς ή υγρασία), μπορούμε να πούμε ότι θα έχουμε μέσο χρόνο αποθήκευσης περίπου 2 έως 5 ετών για ένα λευκό κρασί και 5 έως 10 ετών για ένα κόκκινο. Αυτό, φυσικά, για ποιοτικά κρασιά, με κάποια δομή, με τον κατάλληλο φελλό και που σχεδιάστηκαν για να είναι κρασιά που μπορούν να διατηρηθούν.
Και αυτό δεν σημαίνει ότι το κρασί θα βελτιώνεται με τον καιρό! Τα περισσότερα κρασιά, μάλλον δεν θα κερδίσουν με τη φύλαξη. Στην χειρότερη περίπτωση θα χάσουν από τη φρεσκάδα, την πληθωρικότητα του φρούτου και τη δομή τους στο στόμα.
Επομένως, η ιδέα ότι όσο πιο παλιό ένα κρασί, τόσο καλύτερα δεν είναι απαραίτητα αληθινή. Πολλά εξαρτώνται από το για ποιο κρασί μιλάμε. Και η τιμή του κρασιού δεν είναι μια καλή παράμετρος γι’ αυτό.
Ο καλύτερος τρόπος για να αποφύγετε τη δυσάρεστη απώλεια του κρασιού που ονειρευόσασταν να ανοίξετε σε μια ειδική περίσταση, και σε κάποια χρόνια από τώρα, είναι να μάθετε περισσότερα για τα κρασιά γενικά αλλά και για το συγκεκριμένο κρασί που θέλετε να φυλάξετε.
