Στο κρασί δεν υπάρχουν μόνο τα αρώματα λουλουδιών και φρούτων, αλλά και κάποιες ανεξήγητες γεύσεις, όπως η ορυκτότητα.
Η ορυκτότητα στο κρασί περιέχει στην πραγματικότητα ένα ευρύ φάσμα γεύσεων, όπως αρώματα πυριτίου, βότσαλα, κιμωλία, πίσσας κ.λπ.
Από που προέρχεται όμως η ορυκτότητα στο κρασί;
Οι άνθρωποι αποδίδουν συχνά την ορυκτότητα του κρασιού στο έδαφος και τα γεωλογικά χαρακτηριστικά του αμπελώνα, αλλά στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει έρευνα που να δείχνει με σαφήνεια ποια ειδικά συστατικά στο έδαφος μπορούν να απορροφηθούν από το αμπέλι και το ριζικό σύστημα και να μεταφερθούν στα σταφύλια, και τελικά στο ποτήρι μας.
Η ορυκτοτητα του κρασιού είναι στην πραγματικότητα το προϊόν των συνδυασμένων αποτελεσμάτων των γονιδίων, εστέρων, ιχνοστοιχείων, οξύτητας και αλκοόλ. Σύμφωνα με τα συμπεράσματα του κοινού πειράματος του Ισπανικού Ινστιτούτου Οίνου Excell Iberica και της Σχολής Οίνων της Βαρκελώνης, η γεύση που περιγράφουμε ως ορυκτότητα προέρχεται από «πτητικές ενώσεις που παράγονται από τον μεταβολισμό της αμπέλου».
Ωστόσο, πολλοί άνθρωποι εξακολουθούν να πιστεύουν ότι το terroir παίζει καθοριστικό ρόλο στο σχηματισμό ορυκτών γεύσεων. Στατιστικά τα κρασιά με ορυκτότητα προέρχονται από λευκά σταφύλια με υψηλή οξύτητα που παράγονται σε δροσερά κλίματα.
Επιπλέον, αυτά τα καλά κρασιά που ευχαριστούν ιδιαίτερα τις γεύσεις μας και έχουν προφανείς ορυκτές γεύσεις προέρχονται κυρίως από οινοποιεία που ακολουθούν παραδοσιακές μεθόδους οινοποίησης και δεν βασίζονται στη σύγχρονη τεχνολογία ή στις σύγχρονες τεχνικές οινοποίησης. Αυτό αποδεικνύει επίσης ότι η ορυκτότητα δεν είναι εντελώς τεχνητή.
Η ορυκτότητα στις μέρες μας χρησιμοποιείτε πολύ και ως όρος για λόγους μάρκετινγκ. Η συχνή χρήση της λέξης ορυκτότητα από παραγωγούς, διανομείς και σομελιέ προσθέτει στην πραγματικότητα εμπορική αξία σε ένα κρασί σκόπιμα ή ακούσια.
