Σε πολλούς αμπελώνες, ιδιαίτερα στην Ευρώπη, είναι συνηθισμένο να βρίσκουμε θάμνους τριαντάφυλλων φυτεμένους ανάμεσα στα αμπέλια. Η παρουσία τους δεν έχει να κάνει με τη διακόσμηση αν και ξεκίνησε και κατέληξε έτσι, ή την παρέμβαση στις διατροφικές διαδικασίες του εδάφους. Η λειτουργία τους αρχικά ήταν πολύ συγκεκριμένη: για την πρόληψη ασθενειών στα αμπέλια.
Το έθιμο της φύτευσης θάμνων τριαντάφυλλων μεταξύ των αμπελιών χρονολογείται από το 1851, όταν ο μύκητας Erysiphe necator (grapevine powdery mildew) από τα Βρετανικά Νησιά εξαπλώθηκε στους αμπελώνες της Ευρώπης. Εξαπλώθηκε με τέτοια ταχύτητα που σε λιγότερο από δύο χρόνια εξαφάνισε τα περισσότερα στελέχη στις περιοχές του κρασιού και του Κονιάκ.
Εκείνη την εποχή, οι αμπελώνες βρίσκονταν γύρω από τα μοναστήρια, καθώς εκεί κατασκευάζονταν το κρασί που χρησιμοποιούνταν σε θρησκευτικές τελετές. Οι μοναχοί της Βουργουνδίας, στη Γαλλία, είχαν περιφραγμένους τους αμπελώνες τους με θάμνους τριαντάφυλλων για διακόσμηση.
Όταν η πανούκλα εξαπλώθηκε στους αμπελώνες της Βουργουνδίας, οι θάμνοι των τριαντάφυλλων ήταν οι πρώτοι που έπασχαν από την ασθένεια και οι μοναχοί μπόρεσαν να σώσουν τους αμπελώνες τους εφαρμόζοντας, στους θάμνους των τριαντάφυλλων και στα αμπέλια, μια θεραπεία βασισμένη σε σκόνη θείου. Από τότε οι θάμνοι των τριαντάφυλλων έγιναν φυτά που ανιχνεύουν ασθένειες.
Ακολουθώντας την παράδοση, με τα χρόνια φυτεύτηκαν θάμνοι τριαντάφυλλων σε όλους τους αμπελώνες, χρησιμεύοντας εκτός από διακόσμηση και ως σύστημα συναγερμού.
Στις μέρες μας οι αμπελοκαλλιεργητές χρησιμοποιούν σύγχρονες μεθόδους για να παρακολουθούν προσεκτικά το έδαφος και την υγεία των αμπελιών, έτσι οι θάμνοι τριαντάφυλλων είναι περισσότερο θέμα αισθητικής παρόλο που βοηθούν τη μικρο-πανίδα του αμπελιού και παρέχοντας τροφή για τις μέλισσες.
Πολλοί αμπελουργοί εκμεταλλεύονται την ενδεικτική λειτουργία των θάμνων τριαντάφυλλων για να δώσουν μια διαφορετική πινελιά χρώματος στον αμπελώνα, οριοθετώντας τα λευκά τριαντάφυλλα στις λευκές ποικιλίες σταφυλιών και τα κόκκινα στις κόκκινες ποικιλίες. Το σίγουρο είναι ότι δημιουργούν μια αίσθηση νοσταλγίας και ομορφαίνουν το αμπέλι.
