Η κομψότητα είναι μια από τις πιο σημαντικές αισθητικές ιδιότητες ενός κρασιού. Είναι σχεδόν πάντα δείκτης ανώτερης ποιότητας, αν και χρησιμοποιείται υπερβολικά για την περιγραφή πολύ συνηθισμένων κρασιών που σπάνια είναι κομψά.
Κανείς δεν ξέρει από πού προέρχεται η κομψότητα στο κρασί. Δεν μπορεί κανείς να το προβλέψει από το έδαφος. Ένας οινοποιός δεν μπορεί να κατασκευάσει την κομψότητα αλλά ένας οινοποιός μπορεί να καταστρέψει κάθε ελπίδα για να γίνει ένα κομψό κρασί με την υπερκατασκευασμένη οινοποίηση, υπερβολική ζύμη και άλλες παρεμβάσεις.
Τα κομψά κρασιά δεν αποκαλύπτουν τα πάντα ταυτόχρονα. Εξελίσσονται. Ένα κρασί μπορεί να εξελιχθεί στον ουρανίσκο, δείχνοντας πολλά στάδια, αλλά δεν σημαίνει ότι εξελίσσεται πάντα καλά. Πολλά κρασιά εξελίσσονται με ενδιαφέροντες τρόπους και πολύ καλά χωρίς να είναι κομψά. Η «ακρίβεια» και η «σαφήνεια της γεύσης» φαίνεται να ισχύουν για τα κομψά κρασιά, αλλά δεν καθορίζουν την κομψότητα. Τα ποιοτικά κρασιά είναι συχνά κομψά και ακριβή, αλλά το ένα δεν ορίζει το άλλο. Είναι αυτονόητο ότι τα κομψά κρασιά πρέπει να είναι ισορροπημένα. Αυτή είναι μια απαραίτητη αλλά όχι επαρκής προϋπόθεση, καθώς πολλά ισορροπημένα κρασιά δεν είναι κομψά.
Ένα κομψό κρασί έχει παλαιωθεί και δείχνει ισορροπημένη ωριμότητα. Με άλλα λόγια, το κομψό χρησιμοποιείται για να μιλήσει για τη συνολική ισορροπία ενός παλαιωμένου κρασιού.
Υπάρχουν πολλά κρασιά που μας εμπνέουν την επιθυμία να τα πιούμε και να τα απολαύσουμε αλλά τα εξαιρετικά κομψά κρασιά μας αφήνουν ευάλωτους σε ένα βαθύτερο είδος ικανοποίησης και μας γεννάνε τον πόθο να χαθούμε αργά μέσα στη γεύση τους.
