Για όσους γνωρίζουν, η AOC Cοte Rotie δεν κρύβει πολλά μυστικά. Κυριολεκτικά μεταφράζεται ως η ψητή ή μαγειρεμένη πλαγιά του λόφου. Πέρα όμως από τη μετάφραση, αυτή η ονομασία του Βόρειου Ροδανού είναι γνωστή για τον χαρακτήρα που αποτυπώνει ο ήλιος στα κρασιά του.
Η Cote Rotie, ωστόσο, είναι η πιο εκτεθειμένη περιοχή στον ήλιο. Με πλαγιές νότια και νοτιοανατολικά, τα καλοκαιρινά απογεύματα και προς τον τρύγο τα σταφύλια ψήνονται. Δεν είναι τυχαίο που καλλιεργούν εκεί το Syrah μια ποικιλία που είναι ανθεκτική στη ζέστη, αλλά και το λευκό Viognier που σύμφωνα με τους κανονισμούς της AOC μπορεί να αποτελέσει έως και το 20% του κρασιού που θα παραχθεί.
Καθώς το Viognier είναι όψιμο λευκό, συμπίπτει με το Syrah στον τρύγο, έτσι ώστε φτάνουν μαζί στο οινοποιείο και παράγονται από κοινού. Ο λόγος για τη χρήση αυτής της ποσότητας λευκού είναι ένα ιστορικό εύρημα που δίνει στα κρασιά έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα ενώ στη συν-ζύμωση οι βελτιώσεις είναι αξιοσημείωτες. Αυξάνει ακόμη και το χρώμα, ενάντια σε οτιδήποτε μπορεί να σκεφτεί κανείς.
Στην συν-ζύμωση, το λευκό, με την οξύτητα του, ενισχύει την εξαγωγή του χρώματος και υγροποιώντας τη συγκέντρωση του μελανιού βελτιώνει την απόδοση της ζύμωσης. Είναι κάτι που σήμερα εξηγείται τέλεια στο εργαστήριο. Με τη συν-ζύμωση λευκών και κόκκινων σταφυλιών σε αναλογίες περίπου 20%, τείνει κανείς να φανταστεί μια χρωματική αραίωση κοντά στο 1/5. Όμως συμβαίνει το αντίθετο. Το φαινόμενο που είναι γνωστό ως συν-χρωματισμός είναι μια χημική αλληλεπίδραση μεταξύ των ανθοκυανινών (κόκκινες) και των φλαβονοειδών (κίτρινες και άχρωμες), και οι δύο υπεύθυνες για το χρώμα στα κρασιά, οι οποίες αυξάνουν το χρώμα του κόκκινου και τη σταθερότητά του.
Ο ήλιος δεν είναι κάτι που λείπει στις περιοχές της Κύπρου και της Ελλάδας. Αυτή η τεχνική σήμερα ανοίγει νέα ενδιαφέροντα πεδία. Ίσως είναι καιρός να πάρουμε κάποια παραδείγματα και να πειραματιστούμε περισσότερο. Στα πλαίσια των εκθέσεων κρασιού που έγιναν πρόσφατα, με ικανοποίηση είδα μερικά παραδείγματα κόκκινων κρασιών από κόκκινες και λευκές ποικιλίες, πέρα από το συνηθισμένο Syrah- Viognier που υπάρχει και στην Ελλάδα εδώ και πολλά χρόνια με μεγάλη επιτυχία από μερικά οινοποιεία.
Ένα πράγμα είναι ξεκάθαρο. Όταν πρόκειται για την εξερεύνηση δημιουργικών πηγών, η παράδοση προσφέρει ένα παράθυρο στην καινοτομία. Και η Κύπρος σήμερα και η Ελλάδα είναι ένας πλούσιος κόσμος για εξερεύνηση.
