Το κρασί το οποίο έχει κάνει τον κύκλο της ζωής του δείχνει πολύ περισσότερες αισθητηριακές μεταβλητές από ό, τι όταν ήταν ζωντανό και αντιμετωπίζει με ασυνήθιστη ασυνειδησία τους «γευσιγνώστες» που δεν είχαν ποτέ την τόλμη να το αντιμετωπίσουν κατά τη διάρκεια της ζωής του.
Φαίνεται, πως η μεταθανάτια ζωή ενός κρασιού επιδεινώνει, τα ελαφρά ελαττώματα που μπορεί να έχει στη διάρκεια της ζωής του. Μπορεί ακόμη να έχει ακόμα κάποια γοητεία αλλά ο παράγοντας ευχαρίστηση θα έχει φύγει. Μπορεί να έχει οξειδωμένες νότες που μοιάζουν με Σέρι, αλλά δεν θα είναι τίποτα άλλο πέρα από αυτό. Μπορεί ακόμη να είναι όμως κάτι συναρπαστικό για κάποιους που πιστεύουν πως σχεδόν όλα τα κρασιά παλαιώνουν και πως το αποτέλεσμα αυτό δείχνει «κρασάρα»
Λίγα είναι τα κρασιά που ξέρουν να γερνούν και ακόμα λιγότερα αυτά που ξέρουν ότι έχουν πεθάνει.
