Σε συνέχεια προηγούμενης ανάρτησης μου με θέμα τον πίνακα του Caravaggio σήμερα μιλάμε για ένα από τα πιο σημαντικά έργα ενός από τους διακεκριμένους ζωγράφους που έχει δημιουργήσει η Ισπανία: το El Triunfo de Baco , που ονομάζεται επίσης Los borrachos του Velázquez.
Ο πίνακας αυτός του Velázquez προκύπτει από τον θαυμασμό που είχε σε έργα παρόμοιας αισθητικής του Caravaggio. Ο Βάκχος ή ο Διόνυσος , στη ρωμαϊκή ή ελληνική μυθολογία, αντίστοιχα, ήταν ο θεός του κρασιού. Και έχει εκπροσωπηθεί στην τέχνη κατά τη διάρκεια της ιστορίας με πολλούς τρόπους: πίνακες ζωγραφικής, γλυπτά και ακόμη και στον κόσμο της αρχιτεκτονικής, έχει παρουσιαστεί και τιμηθεί παντού.
Στον πίνακα, βλέπουμε τον Βάκχο να περιβάλλεται από χαρακτήρες Θεών (οι 3 στα αριστερά) και κοινών ανθρώπων (οι 5 στα δεξιά), οι οποίοι, χαρούμενοι, και με πρόσωπα κοκκινισμένα από αλκοόλ, βλέπουν τον θεατή, κάνοντάς τον να μοιράζεται την αλκοολούχα χαρά τους. Ο Velázquez αντιπροσωπεύει τον Βάκχο ως λαμπρό, ξεχωρίζοντας από τους υπόλοιπους χαρακτήρες, με πιο ανοιχτόχρωμο και φωτεινότερο χρώμα και χωρίς να δείχνει σημάδια μέθης.
Ο Velázquez κατάφερε να συλλάβει με τεράστιο ρεαλισμό τη μέθη στα χαμόγελά τους και τα πρόσωπά τους κοκκινισμένα από το κρασί. Ο πίνακας έχει ερμηνευτεί ως αλληγορία για το κρασί, το οποίο όχι μόνο έχει τη δυνατότητα να φωτίζει το μυαλό των ανθρώπων και να τους οδηγεί σε μη ορθολογικές καταστάσεις, αλλά επίσης αποτελεί κίνητρο για την ποιητική δημιουργία.
