Γιαννούδι, Όφθαλμο, Μαραθεύτικο, Βασίλισσα, Μωροκανέλλα, Σπούρτικο, Πρωμάρα, Κανέλλα,
Αυτά είναι τα ονόματα πίσω από τα οποία κρύβονται αρχαίες Κυπριακές ποικιλίες που είχαν πέσει στη λήθη, απορροφημένες από τον κυκλώνα της ομοιομορφίας και της μόδας. Σε κάποια γωνιά, στην περίμετρο του αμπελώνα ή ανακατεμένες ανάμεσα σε άλλες πιο χαρισματικές, εγκαταλείφθηκαν μέχρι που αγνοήθηκε πια η ταυτότητά τους.
Για πολλά χρόνια ήταν τα «ζιζάνια» του αμπελώνα, γιατί ήταν λιγότερο άνετες, λιγότερο παραγωγικές, ωρίμαζαν πιο αργά, δεν είχαν πολύ χρώμα ή αλκοολική δύναμη.
Κι όμως, και ακριβώς εξαιτίας όλων αυτών, είναι θησαυρός. Ο ποικιλιακός μας πλούτος. Ποικιλίες που αντέχουν στα ξηρό-θερμικά κλίματα και χωρίς να έχει περάσει η φυλλοξήρα από την χώρα μας.
Ποιος ξέρει, μπορεί να είναι το κλειδί για το μέλλον του παγκόσμιου αμπελώνα, τώρα με την κλιματική αλλαγή που χτυπά δυνατά την πόρτα μας. Ήδη σε κάποιες χώρες αρχίσαν να φυτεύονται πειραματικοί αμπελώνες.
