Όπως πολλοί ζωγράφοι της εποχής του, ο Titian βρήκε στον Βάκχο έναν υπονοούμενο χαρακτήρα, έναν θεό γεμάτο μυστήρια που, ως πρωταγωνιστής των έργων του, του επέτρεψε να αναπτύξει πολλές από τις εμμονές του, τόσο όσον αφορά τη μορφή όσο και την ουσία των έργων του.
Ο πίνακας του Bacchanal of the Andrians διαδραματίζεται στην Άνδρο. Για τους κατοίκους του νησιού της Άνδρου, το νησί ήταν αφιερωμένο στον Βάκχο και για το οποίο λέγεται ότι, λόγω της επιρροής του, έρεαν ποτάμια κρασιού αντί νερό. Οι οπαδοί του Βάκχου περιμένουν την άφιξή του σε διάφορα στάδια της μέθης, καθώς πίνουν από το ποτάμι του κρασιού του νησιού. Ο ίδιος ο Βάκχος δεν είναι παρών, αλλά το πλοίο του φαίνεται από απόσταση. Αυτός ο πίνακας του Titian είναι ένα ευτυχισμένο, διασκεδαστικό πάρτι, στο οποίο επικρατεί η ευχαρίστηση. Στην σκηνή οι θεοί, οι άνδρες και τα παιδιά γιορτάζουν τα υπέροχα αποτελέσματα του κρασιού, του οποίου η κατανάλωση, σύμφωνα με τον Φιλόστρατο, κάνει τους άντρες κυρίαρχους, πλούσιους, γενναιόδωρους στους φίλους τους, όμορφους και ψηλούς πέρα από τα όνειρά τους. Ο πίνακας είναι ένα αφιέρωμα στη χαρά της ζωής.
Ο ίδιος ο Titian έφτιαξε έναν ακόμη πίνακα ζωγραφικής, τον Bacchus and Ariadne, που αντιπροσωπεύει τη συνάντηση και των δύο χαρακτήρων στη Νάξο.
Η σκηνή στην Νάξο απεικονίζει την πρώτη συνάντηση μεταξύ του Βάκχου και της Αριάδνης (κόρης του Βασιλιά Μίνωα). Η Αριάδνη ερημώθηκε από τον εραστή της Θησέα, του οποίου το πλοίο φαίνεται να πλέει μακριά. Καθώς βλέπει το πλοίο να αναχωρεί – η θλίψη της διακόπτεται ξαφνικά από την ξαφνική άφιξη του Βάκχου και των μεθυσμένων φίλων του, Όταν η τρομαγμένη Αριάδνη γυρίζει για να αντιμετωπίσει τους γλεντζέδες, βλέπει τον Βάκχο να πηδά από το άρμα του και τα μάτια τους συναντιούνται: είναι η αγάπη με την πρώτη ματιά. Ο Βάκχος πηδά από το άρμα του και δηλώνει την αγάπη του. Υπόσχεται να είναι πιο πιστός από τον Θησέα και της προσφέρει ένα στέμμα που λέγεται ότι κατασκευάστηκε από τον Ήφαιστο, τον θεό της φωτιάς, και ήταν γεμάτο με κοσμήματα από την Ινδία ως δώρο γάμου. Η μυθολογία λέει πως ο Βάκχος την ανέβασε στον ουρανό και την έκανε αστερισμό, (Corona Borealis / The Northern Crown) ο οποίος έχει και το σχήμα του στέμματος.
Την εποχή του ζωγράφου, κανείς δεν πίστευε στη θρησκεία που προήλθε από αυτούς τους μύθους, αλλά απολάμβαναν τις παραστάσεις της ως αισθητικό και εκλεπτυσμένο αντικείμενο.
