Στην αρχαιότητα, το κρασί αποθηκευόταν σε πηλό και πήλινους αμφορείς, μερικές φορές στεγανοποιημένους στο εσωτερικό με ρητίνες. Και αν έπρεπε να μεταφερθεί, στη Ρώμη, για παράδειγμα, χρησιμοποιούσαν δοχεία φτιαγμένα με δέρματα ζώων, τους λεγόμενους ασκούς. Στη μεσαιωνική Ευρώπη ήταν συνηθισμένο να χρησιμοποιούν πήλινες κανάτες ή να κρατάνε το κρασί σε ξύλινα βαρέλια. Όλα αυτά τα υλικά δυσκόλευαν την μεταφορά και την αποθήκευση του κρασιού.
Από τον δέκατο έβδομο αιώνα, το κρασί είχε αρχίσει να είναι ένα πιο διακεκριμένο ποτό, που παρουσιαζόταν σε συμπόσια και γιορτές. Έτσι εμφανίστηκε ένας άλλος τύπος δοχείου που είναι πιο κομψός και πιο εύκολος στη χρήση στα σπίτια. Το γυάλινο μπουκάλι, που θεωρείτο πολυτέλεια εκείνη την εποχή. Το γυάλινο μπουκάλι ως δοχείο έγινε δημοφιλές στις αρχές του 18ου αιώνα και ήταν μια επανάσταση στην εμπορία του κρασιού.
Όπως με άλλες ανακαλύψεις, δεν υπάρχει συγκεκριμένος εφευρέτης. Το γυάλινο μπουκάλι για τη συσκευασία κρασιού θεωρείται το αποτέλεσμα αιώνων μελέτης και εξέλιξης.
Το γυαλί ως υλικό είχε ήδη ανακαλυφθεί αιώνες πριν. Και η εφεύρεση της τεχνικής του φυσητού γυαλιού αποδίδεται στους Σύρους περίπου το 300 π.Χ.
Τον Μεσαίωνα, η Βενετία έγινε το κέντρο της υαλουργίας και του φυσήματος. Εκεί μελετήθηκε η σύνθεση και ο χειρισμός της υαλουργίας και οι τεχνικές που αναπτύχθηκαν επηρέασαν όλη την Ευρώπη. Ορισμένες πηγές αναγνωρίζουν τους Άγγλους και τους Φλαμανδούς ως πρωτοπόρους στην κατασκευή γυάλινων φιαλών για την εμφιάλωση του κρασιού.
Η εμφάνιση του γυάλινου μπουκαλιού ήταν μια επανάσταση, καθώς διευκόλυνε σημαντικά το μάρκετινγκ: το κρασί θα μπορούσε τώρα να ταξιδέψει και να διατηρηθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Λόγω των εξαιρετικών ιδιοτήτων του, το γυαλί εξακολουθεί να είναι το πιο διαδεδομένο υλικό στην κατασκευή φιαλών κρασιού. Είναι ένα αμετάβλητο υλικό που δεν μεταφέρει άμεσα καμία γεύση ή άρωμα στο κρασί. Επιπλέον, η παραμονή στο μπουκάλι επηρεάζει ενεργά τη γήρανση του κρασιού, το οποίο επιτρέπει την καλύτερη ανάπτυξη του “μπουκέτου”, στρογγυλοποιώντας το σώμα του και χαρακτηρίζοντας την εκφραστικότητά του σε λεπτά και κομψά αρώματα και γεύσεις.
