Σε αυτό το άρθρο θα αναφερθούμε στον σερπεντινίτη, ένα πέτρωμα που υπάρχει εκτεταμένα στην περιοχή του Τροόδους.
Η αμπελουργική άποψη για τον σερπεντινίτη είναι ότι μπορεί πραγματικά να μην είναι ιδανικό έδαφος για τα αμπέλια. Έχει αναφερθεί σε διάφορες μελέτες ότι τα περισσότερα φυτά δεν μπορούν να ανεχτούν το πέτρωμα αυτό.
Για παράδειγμα οι αμπελώνες στην Κύπρο διασκορπίζονται στις νότιες πλαγιές της οροσειράς του Τροόδους – εκτός από την περιοχή μεταξύ των περιοχών Κουμανδαρίας και Λάρνακας-Λευκωσίας, όπου υπάρχει εκτεταμένος σερπεντινίτης.
Το πρόβλημα για τα αμπέλια σε περιοχές με σερπεντινίτη φαίνεται να είναι η υπεροχή του μαγνησίου στα εδάφη, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε χαμηλή απορρόφηση των θρεπτικών ουσιών ασβεστίου και καλίου, σε συνδυασμό με τοξικότητα που προκύπτει από τα σχετικά υψηλά επίπεδα νικελίου, κοβαλτίου, σιδήρου, υδραργύρου, και χρωμίου.
Οι καλλιεργητές πρέπει να εφαρμόζουν ασβέστιο (συνήθως με τη μορφή γύψου) και ίσως κάλιο, παρακολουθώντας προσεκτικά την εξέλιξη του αμπελώνα. Τα εδάφη με σερπεντινίτη είναι επίσης συχνά ανίκανα να παρέχουν επαρκή άζωτο και φώσφορο στα αμπέλια.
Για να εξελίξουμε την ποιότητα κρασιού στην Κύπρο θα πρέπει να γίνουν πιο πολλές μελέτες για τον αμπελώνα και το έδαφος/πετρώματα που υπάρχουν στον μοναδικό στον κόσμο οφιόλιθο του Τροόδους. Δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά ακολουθώντας ξένες έρευνες σε ξένα εδάφη με ξένες ποικιλίες. Χωρίς μελέτες για το δικό μας έδαφος και τις δικές μας ποικιλίες μπορούμε να πάρουμε το κρασί σε κάποιο επίπεδο αλλά μέχρι εκεί. Για να γίνουμε ανταγωνιστικοί και να έχουμε εξαιρετικό κρασί χρειάζεται κάτι παραπάνω.
Πηγές:
Τμήμα Γεωλογικής Επισκόπησης
Google
Vineyards, Rocks, and Soils, Alex Maltman
Wikipedia
